ในวันพฤหัสบดีที่รัฐบาลอินเดียพบกับตัวแทนของร้านอาหารเพื่อแก้ไขปัญหาที่เป็นที่ถกเถียงกันของค่าบริการที่ลูกค้าต้องจ่ายส่วนใหญ่เมื่อพวกเขาออกไปทานอาหารนอกบ้าน BBC

อธิบายถึงการแย่งชิงคำแนะนำที่ไม่น่าพอใจเมื่อสองสามเดือนก่อน Nicole Ruth Ellis ไปเยี่ยมร้านอาหารในมุมไบ เมืองที่เธออาศัยและทำงานอยู่นักวางกลยุทธ์แบรนด์วัย 27 ปีอธิบายว่าตัวเองเป็น “นักชิม” ที่ทานอาหารนอกบ้านอย่างน้อยสองครั้งต่อสัปดาห์“แต่เย็นนี้ บริการแย่มาก พวกเขาเสิร์ฟพิซซ่าในจานลึก มาถึงก็พัง”มีอยู่ช่วงหนึ่ง เธอพูดว่า พนักงานเสิร์ฟเข้ามาถามเธอว่าเธอชอบทานอาหารไหม

“ฉันพูดตรงๆ กับเขา ฉันบอกเขาไปว่าไม่ดี เขาได้ยินฉัน แต่แล้วเขาก็เดินจากไป”เมื่อบิลมาถึง เธอบอกว่ามันรวม “ค่าบริการ” 10% แล้ว“ฉันไม่ได้เผชิญหน้า ฉันไม่ได้บอกว่าฉันจะไม่จ่ายค่าบริการ แต่ฉันเชื่อว่าเราควรให้ทิปก็ต่อเมื่อบริการดีมากเท่านั้น ไม่ควรบังคับเรา” เธอบอกฉันเมื่อสองสามปีก่อน การให้ทิปขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของนักชิมในอินเดีย แต่แล้วร้านอาหารหลายแห่งก็เริ่มเรียกเก็บค่าบริการ ซึ่งอยู่ที่ระหว่าง 5% ถึง 15% ของบิล

เจ้าของร้านอาหารรายหนึ่งบอกกับ BBC ว่ามีเหตุผลสองประการในการแนะนำค่าบริการ – เพื่อให้แน่ใจว่าทิปจะไม่ถูกพนักงานเสิร์ฟใส่กระเป๋า แต่จะใช้ร่วมกันกับพนักงานทุกคน รวมถึงพ่อครัว ภารโรง พนักงานทำความสะอาด และเครื่องล้างจาน และเนื่องจากชาวอินเดียส่วนใหญ่ไม่ใช่ “ผู้ให้ทิปผู้ใจกว้าง” ซึ่งเป็นข้ออ้างที่โต้แย้งโดย Vir Sanghvi นักเขียนและนักข่าว

ซึ่งเป็นนักวิจารณ์อาหารที่มีชื่อเสียงที่สุดของอินเดีย และอาจเป็นแขกที่มาร้านอาหารบ่อยที่สุด“ฉันไม่คิดว่าคนอินเดียจะไม่ใจกว้างเมื่อพูดถึงการให้ทิป ฉันเห็นผู้คนมักจะให้ทิปไม่เพียงแต่กับบริกรเท่านั้นแต่กับคนเฝ้าประตูและพนักงานยกกระเป๋าที่โรงแรมด้วย” นายซังวีกล่าวเขากล่าวว่าวัฒนธรรมการให้ทิปมาจากตะวันตกของอินเดีย เช่นเดียวกับในปี 1960 ที่อเมริกา

นายจ้างสามารถจ่ายเงินให้คนงานต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำหากพวกเขาได้รับคำแนะนำ ในปี 1950 และ 60s อินเดีย – เพียงแค่หลายปีที่เป็นอิสระของประเทศ – “ร้านอาหารสแตนด์อโลนหลายแห่งใน Connaught Place ของเดลีหรือ Park Street ของ Kolkata หรือ Churchgate Street ของมุมไบไม่ได้จ่ายเงิน พนักงานเสิร์ฟของพวกเขาได้รับเงินเดือนทั้งหมดและคาดหวังให้พวกเขาได้รับคำแนะนำ”

แต่ในปี 2565 การรับประทานอาหารนอกบ้านเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ในอินเดีย โดยอุตสาหกรรมนี้มีมูลค่า 4.2 ล้านรูปี (55 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือ 43 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)

“และแม้กระทั่งทุกวันนี้ พนักงานเสิร์ฟ เว้นแต่ทำงานในร้านอาหารระดับสตาร์ จะได้รับค่าจ้างต่ำมาก และคาดว่าจะขาดค่าทิปและค่าบริการ” นายซังวีกล่าว พร้อมเสริมว่า “เป็นหน้าที่ของร้านอาหารที่ต้องจ่ายเงินให้พนักงาน ไม่ใช่ของลูกค้า”รัฐบาลอินเดียก็ยืนกรานเช่นกันว่า “ค่าบริการเป็นไปโดยสมัครใจและต้องชำระตามดุลยพินิจของผู้บริโภค”ในปี 2560

กรมกิจการผู้บริโภคได้ออกแนวทางปฏิบัติโดยระบุว่าลูกค้าต้องจ่ายเฉพาะราคาที่แสดงบนบัตรเมนูพร้อมกับภาษีของรัฐบาล และเรียกเก็บค่าบริการเพิ่มเติมโดยไม่ได้รับความยินยอมจากพวกเขา “เป็นจำนวนเงินในการค้าที่ไม่เป็นธรรม”แต่เนื่องจากร้านอาหารส่วนใหญ่ยังคงเพิ่มค่าบริการในใบเรียกเก็บเงิน ทางการได้เรียกประชุมสมาคมร้านอาหารแห่งชาติของอินเดีย (NRAI) ในวันพฤหัสบดีในจดหมายที่ส่งถึง NRAI เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว กรมกล่าวว่ามีการร้องเรียนจากผู้บริโภคว่าพวกเขายังคง “ถูกบังคับให้ชำระค่าบริการ ซึ่งมักจะกำหนดอัตราที่สูงตามอำเภอใจ” และ “พวกเขาจะถูกคุกคามหากพวกเขาขอให้ลบออกจาก การเรียกเก็บเงิน”.

NRAI ซึ่งเป็นตัวแทนของร้านอาหารกว่าครึ่งล้านแห่งได้ปฏิเสธข้อกล่าวหาเรื่องผิดกฎหมาย ในแถลงการณ์ที่ส่งไปยัง BBC ระบุว่าลูกค้าได้รับแจ้งล่วงหน้าเกี่ยวกับค่าบริการ “ตามที่แสดงบนบัตรเมนูและในสถานที่ด้วย จากนั้นจึงกลายเป็นข้อตกลงระหว่างคู่สัญญาและไม่ใช่แนวปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม “.ภัตตาคารบางคนยังกล่าวด้วยว่าผู้ที่รับประทานอาหารที่ไม่พึงพอใจกับบริการนี้อาจขอให้ลบค่าบริการออกจากใบเรียกเก็บเงิน

บทความแนะนำ

• กลยุทธ์ดีๆ สำหรับ ธุรกิจอาหารเสริมและเครื่องสำอาง
• สร้างรายได้ 400 ล้านบาท กับของยิ่งทิ้ง คนขายยิ่งรวย

“หากลูกค้าไม่พอใจ ร้านอาหารดีๆ จะยกเลิกค่าบริการทันที โดยไม่ต้องถามคำถาม” Saurabh Khanijo เจ้าของ Kylin เครือร้านอาหารอินเดียยอดนิยมกล่าว“เราไม่คิดค่าอาหารด้วยซ้ำถ้าลูกค้าไม่พอใจ ลองคิดดู – มันใช้ได้ผลในความโปรดปรานของเรา ถ้าฉันปฏิบัติต่อแขกอย่างดีพวกเขาจะกลับมา” เขากล่าวเสริม

แต่การปฏิเสธที่จะชำระค่าบริการไม่ได้จบลงด้วยดีเสมอไป ทำให้ลูกค้าต้องขึ้นศาล – บางคนถึงกับได้รับค่าชดเชยอย่างที่นางสาวเอลลิสกล่าว ลูกค้าแบบเธอรู้สึกเขินอายเกินกว่าจะยืนกรานที่จะถอดมันออกจากใบเรียกเก็บเงินเขาแย้งว่าค่าบริการเป็นทางออกที่ดีกว่า – อย่างน้อยก็ “ในทางทฤษฎี” แต่เขาบอกว่าเขากังวลว่า “ร้านอาหารไร้ยางอายมักจะไม่ส่งเงินทั้งหมดให้กับพนักงานและพวกเขาก็เอาไปมากเกินไปเพื่อหักค่าเสียหายและสิ่งอื่น ๆ ที่ไม่ยุติธรรม” – ความกังวลคือ ไม่จำกัดเฉพาะอินเดีย

“ตามหลักการแล้ว” นายซังวีกล่าว “ฉันมักจะพูดเสมอว่าเพิ่มราคาของคุณ และจ่ายเงินให้คนงานของคุณอย่างดี หากคุณขึ้นราคา 5% มันจะครอบคลุมการแตกหักทั้งหมด และการขึ้นราคาเพียงเล็กน้อยจะไม่ขับไล่ลูกค้าของคุณออกไป .”แต่จะให้บริการที่ไม่ดี Nicole Ruth Ellis กล่าว“อาหารเป็นสิ่งที่สะเทือนอารมณ์มากสำหรับฉัน ดังนั้นฉันรู้สึกหนักใจมากเกี่ยวกับการบริการหากมันไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฉันได้ไปที่แฟนซี” เธอกล่าว “เมื่อฉันเห็นบริการแย่หรือพนักงานเสิร์ฟหยาบคาย ฉันสงสัยว่าเพราะเขาไม่ได้รับเงินที่ฉันจ่ายเป็นค่าบริการ ดังนั้นฉันหวังว่ามันจะหายไปจากบิลและฉันสามารถจ่ายได้หากฉันพอใจกับ บริการ.”

---

ติดตามเนื้อหาดีๆ น่าอ่านได้ที่ thebiographerscraft.com อัพเดตทุกสัปดาห์